Waar mens en omgeving elkaar ontmoeten, dat is mijn plek
Eerder deze maand woonde ik een inspirerende lezing bij van Anouk Boonstra bij CameraNu. Het onderwerp? Portretfotografie.
Het is haar missie geworden om vrouwen – en steeds meer mannen – in hun kracht te zetten door middel van mijn foto’s, zodat ze zichzelf kunnen zien en denken: wauw!
Even los van dat ze net als ik een autodidactisch fotograaf is, deelde ze een visie op fotografie die me inspireerde.
Ze zei: Je foto's laten zien wie je bent en hoe je de wereld ziet.
Die gedachte deed me denken aan een van mijn favoriete quotes van Stephen Covey: We zien de wereld niet zoals die is, maar zoals wij zelf zijn.
Als je dit gelooft, dan is het delen van je werk spannend. Je foto’s tonen je blik, je ziel en zaligheid. Het is jouw unieke manier van kijken.
Naar mensen. Naar bedrijven. Naar verhalen.
Toen ik thuiskwam, bleef één vraag door mijn hoofd spoken: Wat wil ik met mijn manier van fotograferen laten zien?
Ik pakte een pen en schreef het op.
Ik geloof dat mens en omgeving onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Toch worden die twee in fotografie vaak uit elkaar gehaald.
Hoe dan? Een portret wordt gemaakt in een studio. Of op een locatie die niets zegt over wie iemand écht is. Maar voor mij horen mens en omgeving bij elkaar. Dáár ontstaat de eigenheid en persoonlijkheid van een beeld.
Een omgeving vertelt zoveel meer. Over wie iemand is. Over de mens, de ondernemer of het bedrijf. Daarom kies ik ervoor om mensen te fotograferen op plekken die betekenisvol voor hen zijn.
En dat is simpelweg, daar waar ze werken, wonen en leven. Dat is de plek waar ik graag kom. Welke plek is voor jou belangrijk?
Ik ontmoet je graag daar,
Arnout
—
Ik help je aan geloofwaardige beelden, zodat je zichtbaar bent op een manier die bij je past. Als bedrijf, ondernemer en mens. Hulp nodig? Neem contact op. Of stuur mij een DM.
